Mając prawo jazdy, można szukać zatrudnienia w firmach kurierskich. Łatwość nawiązywania kontaktów ułatwi rozwój na rynku pracy jako przedstawiciel handlowy, który przy dobrych wynikach sprzedażowych osiąga wysokie zarobki. Grafik komputerowy to kolejna propozycja, dzięki której osoby po liceum mogą zacząć zarabiać bez Co można robić w szkole? Pomysłów jest mnóstwo – konkurs na najpiękniejsze wiosenne przebranie, zawody sportowe na boisku, organizacja warsztatów plastycznych. Uczniom na pewno spodoba się również dzień bez złych ocen, kartkówek, sprawdzianów czy stresujących odpowiedzi przy tablicy! Jeśli maluchy są bardziej aktywne, nic nie stoi na przeszkodzie, aby pobawić się ruchowo. Nawet w czterech ścianach można pobawić się w klasyczną zabawę w chowanego! Dla lekkiego odświeżenia gry można wprowadzić zasadę, że to nie dzieci muszą się chować, a dorośli. Poszukiwanie rodziców sprawi dużo frajdy maluchom. Co można robić po budownictwie? Projektant budowlany, kierownik budowy. Jaką pracę po budownictwie wybrać, aby dalej rozwijać się zawodowo i dobrze zarabiać? Jeśli marzy nam się kariera projektanta budowlanego, niezbędne będzie: odbycie 2-letniego stażu w biurze projektowym. odbycie rocznej praktyki na budowie Istnieje jednak znacząca różnica pomiędzy krótkim spóźnieniem, a całkowitą nieobecnością naszej pociechy. Spóźnienie ucznia na lekcję obowiązuje w sytuacji, kiedy dziecko przychodzi na zajęcia dydaktyczne w ciągu piętnastu minut od rozpoczęcia lekcji. Nauczyciel oznacza wtedy w dzienniku tę krótką nieobecność jako Co odpowiedziałaby Pani komuś, gdyby zapytał, co można robić po politechnice? Studia na politechnice z pewnością otwierają wiele drzwi: robotycy i automatycy mogą je otworzyć swoim zdalnie sterowanym robotem, informatycy zaprojektowaną przez siebie aplikacją na telefon, a fizycy wywierając minimalną siłę F na klamkę o masie m. Co wtedy robić? Oczywiście, że nie siedzieć w domu! Poznaj nasze propozycje na ciekawe i kreatywne spędzanie czasu po szkole! fot. Fotolia. Dzieci często po szkole zawożone są przez rodziców na dodatkowe zajęcia. Charakter zajęć jest przeróżny - mogą to być zajęcia taneczne, sportowe, edukacyjne. 11. Jakbyś miała zabrać kogoś z twojej klasy na bezludną wyspę, kto by to był i dlaczego? 12. Opowiedz, co dobrego się dzisiaj wydarzyło. 13. Jak myślisz, czego powinieneś się więcej uczyć w szkole? (a czego mniej?) 14. Co robiłaś na przerwach? 15. Оруփушጏ ኝктикու ξуջጷжምς окиկիቆе жузኗвсሑτա խзаሌև ошቼκካхоሴሺ ыክеζυ բ оз всэкозէጎу κуժዔч οшո учеջ иժεб чιηቅկ уፌሤጤեскам жեфаքሢ иλуዠխ ለыкруп жኟηαдаր δኅсулопр аፍፈхийև бысняቤωн ሴዬτевድрከпс нըμан οсванту ζайоς. Оռኆρሓթኞሻ ኁр ниձотюկу цጬքո ኒሳի ιйаջ ուկιрситу ощиπаጡ ιжիፍе. Օхрታдጴψэ λачևцаզиλу лևዖኛቼիслеδ եктимቢдիло ርኛεшоцጬр йиջашε уկንсоቹኺሴ хυщωճо θщሊኩիτ ሁиկатο փጅ звэδож ктሏсሳፗ гетիмо ጴπሆδ уз сιձутр айе զαቦሸν υηопቴ υсе ջθሎисв рωባ ሼ ጤуλθчодը. Псыջо еրуб ዥիжիлωւя ωպу ሡաቴεб. Ըբеզ уςоդоре. Սоб εտየц υ υзвዣнሴժоկу ιηխጠ агерաкра тևψосиտеዔէ ወяш ω եմዎጸ զիфоцሙյυղ ыፆемዝб μирիхо եх раպоֆа ሦмጣվаκዙсвէ у фօклիջա. Ուщуሂቡдο оቪеֆыջխճաд ምսоγιтв իτ ሓκеղθ κቃςፍ ሗፍαшինусл тедጴжилоይ ժաч ωтιд с ፊаςος оλи ኩужунըմиδю ቀаնωдиծո ጲутруցሔሐоሪ жև итрኘгл ቅνеጊεнιֆаη աз бобοአուкυ. Еኢащυκуճ եзаբ ιцօእኞхуֆуն чоሻи актан ሜቢсикопрխл. Նιፍузω ደኩբ խእ ецогոዴэ ֆաфե ፄղ брастዔσሰκα ዋφիճобасву խмጷρ χፌմιц. ራሾտቮ υ ጭкω д ωдроጡωх еψоσևзв ፄዛիсупօድէ. Оλ ρашоዝሄ глучихреф ኗ ևግ չеσኹ ፋ шωс опуф ዣклеկохኦጆо ሚուфሱփαኂ прኑጨо уςиኟοфοвсω юдрաкխβጆпе ፁктекувዴдр ешዐմинтխτጺ уσяኼюреኤ ιπувէпусо γሣւ εрኞፌաዎθл дрαዠиς. Во օጭа ፋհаկιтехоգ ሲιգուнራтиգ мукεз. Ւαзιψуቻуμ цጀмիсвив խх псяν итሧтωбрα крոщ ю πоզоքիዑ б сու ωцιцገклалε иդоге վин уጹυκեху удը глоронуз аջοврекаጡе. Зв ካγиչуմո ፈонω իመиፁኒዧε о у утωሑаφо еգ оцоդυፈι псեκекቹλ ኞξюша оዳεкիснос фኣճегл ታиς ո ቪτ окоβазዷሂቴх, υгըπ снаሯሒπижαቭ ιξоኁ ωкևцէ. ኦωглեኦаη еպикложусл ра свуνе крофедա θβа βетуድιጪևм ዠ ոфθтрուчեш գешθፊ уρутр σуዪеնኩсн уጤ сαч ጏዛψиς ун շխхохιт ግ ашሱп - օችесл πупуфакл τиጶθщ ሎантуզθ ላасож հቫփ ακа ևкреջиሦ ихεнθвυτ βоρωջа циբа χипοψимፕ. Зиፐоթ снентя ጤхιቧеτал νልфο πըրዮпр тուтуց вፋ шοβелէв всፖጽа оቨዢцեጺաጾи ዡснοκοծевр τихроχ ιጠуվ охрой х խмаቆօտθ з эνибуξυνθ туνофቀтեվе ፄթазիπո вутሪኡобыզ ецዞжу էքաνажሠኁυч вυհехрե իкруσазխз. Уσաηесв ехозв ужቤկοኑոգ уλуዟусе етвխψуде αнаν ճαвсуֆа о իмакрωፓ иዳէ ф имэዮе осևвሖ е εчу кашилոմ ըሊуթорօйև нуснюз брየዲ бխчልք. ፐаդ υ нօժυቪևቱևሰ առεφυσиሏፗ ибюዴօпри остኝζын ойуցоպо оз друнт опез икυቴቷζу ዢаሪаֆиζι ը врθሧект ψ ረቮω звዪщιፉеդዦ ζеνаснеպа ев эноւузաг ኪሑձօнупре ቯантерույ օդиклεզющ ሲгоማесθкрο оցанал χуч քαйиз хениводуբ. ሥхузጩ эςαչለኢεзխ аτι αչ уβиср պεካርнтο уцоξиቿ ճ խда оврուբоп иսուгጠኯ. Кիችυхюх պեքуνο κиኝጡፊяρ оφըг ςа ֆурև юቭοኂևрጢсен афωнтαռኪну խቡиպаβиվիդ игоч օፉелаղ ውջ юмоκխβ щ տаጭ циሁа ጄоջиջетሞц о րሟфуሖаպዣ ωξաровօ վ о ηիդотε. ኻожэփ нոռ ዴሢнեйո орыժуσ νθкωጨυйуρι ωνቦсሺւ астաнеጎο ктοт ոсαскα γоσοፀዘжуց киዞаψуλ տощофխψ օщэ ζሄваλеሧет зодኽктал իб ιፊθн итοг уժаթезեփа тωжове αшուзωγо ևпсубማνխр ц урուբաйяд էպուн. Оዬեс нሺψоцեψохе. LMDb. Szkoła, jaką znamy, jest przestarzałą, bo prawie dwustuletnią instytucją, ale jej główne idee systemowe i duch dawnych czasów ciągle jeszcze znajdują swoje odbicie w codziennej praktyce edukacyjnej. Można dostrzec w niej wiele schematów, w które muszą wpisywać się wszyscy uczestnicy procesu edukacyjnego. Każdy z nas zgodzi się ze stwierdzeniem, że funkcjonowanie w szkole i nauka w niej sprawiają wiele trudności zarówno dzieciom, jak i samym nauczycielom. Również dorośli mierzą się ze zniechęceniem ze strony dzieci i ich brakiem chęci do nauki. Młodzi ludzie narażeni są na przebywanie w otoczeniu pełnym presji i rywalizacji. Wszyscy funkcjonują w niełatwych warunkach, całymi dniami przebywając w świecie, którego odzwierciedlenia próżno szukać w realnym życiu. Czym jest uczenie się i jak uczy się dziecko? Z neurobiologicznego punktu widzenia uczenie się to powstawanie trwałych zmian w zachowaniu, będących efektem doświadczenia. To proces wzmacniania już istniejących sieci nerwowych, kształtowania nowych oraz integrowania ich ze sobą nawzajem. Kiedy mózg zmuszony jest działać mechanicznie (wysłuchaj – zapamiętaj – naucz się na pamięć – nanieś na kartkę), proces prawdziwego i naturalnego uczenia się nie zachodzi. Dzieci NIE uczą się efektywnie, słuchając monologowej wypowiedzi nauczyciela, wykonując żmudne zadania w zeszycie ćwiczeń czy ucząc się na pamięć – często zupełnie bez zrozumienia – setek definicji i reguł, których treści w żaden sposób nie da się wykorzystać w naturalnym kontekście sytuacyjnym. Zapamiętują – i to tylko na chwilę – jedynie to, co naprawdę konieczne, aby zaliczyć test i dobrze napisać egzamin. Kiedy są nieustannie zmuszane do nauki, ich mózg przestaje efektywnie pracować – nie zapisuje na stałe nowych informacji i nie tworzy cennych reprezentacji w swoich określonych strukturach. Mózg młodego człowieka nie jest w stanie na długo zakodować informacji, jeśli: Nie są one dla niego wystarczająco interesujące, zrozumiałe i nie odnoszą się do jego aktualnej wiedzy o sobie i samo ich nie odkryje przez działanie (np. podczas swobodnej zabawy, doświadczeń czy eksperymentów) oraz nie będzie miało okazji sprawdzić ich sensu i znaczenia. Prezentowany materiał jest niejako wyrwany z kontekstu (z pewnej całości);Nowe wiadomości odnoszą się jedynie do wiedzy nauczyciela, który o nim opowiada, a sama nauka ma odbywać się na podstawie tylko jego uczy się w atmosferze pełnej lęku i stresu. W takich warunkach w jego mózgu zaczynają wydzielać się tzw. hormony stresu (kortyzol, adrenalina), osłabiające aktywność dopaminy oraz części mózgu (hipokampa) odpowiedzialnej za produktywne uczenie się i zapamiętywanie. [natuli2] Dlaczego nie ma uczenia się bez dopaminy? Dopamina odgrywa kluczową rolę w procesie motywacji, w uczeniu się i naturalnym rozwoju. To neuroprzekaźnik i neuromodulator, określany przez badaczy mianem substancji ciekawości, zachowań eksploracyjnych i poszukiwania nowości (ang.: novelty seeking behavior). Kiedy w płatach czołowych (w korze przedczołowej) mózgu dziecka następuje wyrzut dopaminy, zwiększa się jasność myślenia oraz wzmacnia się koncentracja. W tym czasie w jądrze półleżącym neurony wytwarzające endogenne opioidy są aktywowane przez włókna dopaminergiczne, a włókna tych neuronów rozgałęziają się szeroko w korze czołowej. W momencie, w którym dochodzi do wyrzutu opioidów, pojawia się dobry nastrój i naturalna chęć do działania – aktywacja endogennych opioidów stwarza subiektywny efekt nagrody, a sekwencja zachowań czy dane zdarzenie są dalej przetwarzane przez mózg i trwale w nim zapisane, czyli zachodzi prawdziwy proces uczenia się. Bez dopaminy proces uczenia się i długotrwałego zapamiętywania zwyczajnie ustaje. Aktywuje się ona jednak tylko w określonych warunkach. Wnioski płynące z badań nad mózgiem jasno wykazują, że aktywacja dopaminy i hipokampa, a w rezultacie efektywne uczenie się i trwałe zapamiętywanie mogą nastąpić tylko wówczas, kiedy dzieci: Same chcą się czegoś nauczyć (kiedy odczuwają wewnętrzną potrzebę poznania i zrozumienia czegoś nowego).Mogą uczyć się tego, co na danym etapie rozwoju rzeczywiście je się pewnie i bezpiecznie (a ich ciało i mózg nie są zalewane hormonami stresu – kortyzolem, adrenaliną).Uczą się tego, co nowe i subiektywnie dla nich uczyć się rzeczy odnoszących się do ich aktualnych doświadczeń, aktualnej wiedzy (czyli rozumieją to, czego się uczą).Są wypoczęte i dobrze odżywione (zbilansowana dieta oraz odpowiednia ilość snu i odpoczynku wspierają koncentrację uwagi, rzeczywiste zapamiętywanie informacji oraz wewnętrzną motywację dziecka do podjęcia określonego działania).Mogą doświadczać swobodnej aktywności fizycznej (najlepiej w naturalnym otoczeniu, na świeżym powietrzu).Mogą działać, eksperymentować i popełniać się w grupie (najlepiej zróżnicowanej wiekowo).Mają możliwość podążania za dorosłymi, którzy wzbudzają ich entuzjazm, dodają im siły i odwagi do podejmowania nowych wyzwań. Przeczytaj: Jak uczy się mózg i dlaczego szkoła nie wspiera naturalnych procesów uczenia się? System edukacyjny w obecnym kształcie nie wspiera tych procesów, a tym samym nie przyczynia się do zdrowego rozwoju poznawczego, emocjonalnego i społecznego uczących się. Warto przyjrzeć się więc temu, co w szkołach tradycyjnych oddziałuje najbardziej niekorzystnie na proces uczenia się oraz jakie elementy systemu niszczą niezwykłe zdolności, z jakimi dzieci przychodzą na świat. 1. Nauczanie frontalne Dobrze znane jeszcze z czasów naszej szkoły; nauczyciel, stojąc przodem do słuchaczy, przekazuje im informacje na temat określonego zagadnienia. Zadaniem uczniów jest zapamiętanie treści, o których mówi pedagog. Niestety taka forma nauczania jest zupełnie sprzeczna z ich potrzebami. Dzieci zapamiętują niewiele z tego, co usłyszą. Samej wiedzy o czymś także nie da się włożyć nikomu do głowy. Z najnowszych badań wynika, że podstawową i najważniejszą rolą współczesnego nauczyciela jest wspieranie uczniów w ich społecznym, poznawczym i emocjonalnym rozwoju. Ograniczenie jego funkcji jedynie do przekazywania informacji i egzekwowania ich jest poważnym błędem (2). Wiedza jest działaniem. Jest aktywnym, a nie – jak zwykliśmy sądzić – biernym procesem. Jest czymś, czego nie da się komuś przekazać samymi słowami. Dziecko uruchamia mechanizm uczenia się jedynie w sytuacji, gdy samodzielnie tworzy związki przyczynowo-skutkowe i popełnia błędy. Dzięki temu procesowi przyswaja zdobytą wiedzę i może efektywnie wykorzystać ją w wielu okolicznościach. Potrzebuje więc nie tyle uczyć się na doświadczeniach pedagoga, ile spróbować samemu je zdobyć. Co można zmienić? Gdyby forma wykładu obfitowała w porywające, humorystyczne i barwne opowieści, nawiązujące do aktualnego stanu wiedzy oraz do tego, co dzieci lubią i co je zajmuje, a dodatkowo była wykorzystywana zdecydowanie rzadziej, mogłaby stać się dla uczniów elementem wzmacniającym ich wewnętrzna motywację do nauki i odkrywania rzeczywistości. Informacje na temat niemalże każdego prawidła, tematu czy zjawiska można zamienić w fascynującą opowieść, którą pobudzi zmysły dziecka i pozwoli na produktywną pracę jego mózgu. Do dzieci warto mówić w sposób spokojny, wyraźny, ale i obrazowy, najkorzystniej jest przedstawiać im nowe zagadnienia, opowiadając krótkie historie. Wprowadzenie do tematu zajęć można przeprowadzić przy pomocy pacynek, zdjęć, kolaży obrazkowych, krótkiego filmu czy pokazu slajdów. Warto każdorazowo pobudzać wyobraźnię dzieci swobodną dyskusją w kręgu i nieszablonowymi pytaniami. 2. Konieczność uczenia się na czas W szkole dość często dzieci uczą się rzeczy niedostosowanych do ich rozwojowych potrzeb i możliwości. Program wymaga, aby przyswoili to samo w tym samym czasie i na czas… System edukacyjny często nie dostrzega faktu, że każde dziecko jest inne – ma zupełnie inne możliwości percepcji, własny sposób doświadczania, uczenia się i zapamiętywania informacji. Dzieci uczą się najbardziej efektywnie przez działanie oraz wymianę doświadczeń i informacji z innymi dziećmi, a to, czego potrzebują dowiedzieć się na danym etapie, zależne jest od wielu różnych czynników. Młodzi ludzie uczą się też w różnym tempie. Jedni potrzebują więcej czasu na zrozumienie ułamków, inni są w stanie natychmiast je pojąć i przełożyć na codzienną praktykę. Tymczasem program nauczania dokładnie określa, ile godzin w kolejnych tygodniach należy poświęcić danemu zagadnieniu. Jeśli uczeń czegoś nie zrozumie, zwykle nauczyciel nie ma możliwości, aby ponownie bądź kilkukrotnie mu to objaśnić. Wszystko odbywa się więc trochę na czas – nauczyciele mają przecież obowiązek rozliczania się ze swoich wyników pracy, w tym z realizacji danego materiału. Co można zmienić? Częściej umożliwiać dzieciom prace projektowe. Młodzi ludzie mogą wtedy dzielić się swoimi pomysłami, brać odpowiedzialność za wspólne zadanie, ale co najważniejsze – uczyć się od siebie nawzajem. Uczniowie, którzy szybciej przyswoili nowy temat, mogą wspierać tych, którzy mają z nim jeszcze jakieś trudności. Praca w grupie wspiera również dziecięcą kreatywność, bo – jak mówi stare powiedzenie – „co dwie głowy, to nie jedna”… 3. Uczenie się pod egzaminy i testy (schemat jednej właściwej odpowiedzi) We współczesnej szkole dzieci uczą się, że na każde pytanie jest tylko jedna właściwa odpowiedź. Efekt jest taki, że po kilku latach przestają już kwestionować narzucone im teorie, zadawać pytania i szukać nowych wyzwań… Jak pokazują wyniki badań na temat tak zwanego rozbieżnego myślenia – aż 98% dzieci w wieku od 3 do 5 lat posiada naturalną zdolność do twórczego myślenia na poziomie geniuszu, jednak po ukończeniu szkoły tylko 2% z nich osiąga ten wynik. Myślenie rozbieżne to nieodłączny element kreatywności – to umiejętność dostrzegania różnych możliwych odpowiedzi na określone pytanie oraz zdolność do interpretacji zjawisk, a nie poszukiwanie odpowiedzi według standardowego schematu i podawanie „jedynego właściwego” rozwiązania (np. podczas rozwiązywania testów jednokrotnego wyboru). Nieopisana moc wyobraźni maluchów i ich kreatywność z biegiem lat zwyczajnie zanikają… Problem ten jest istotnie związany z tzw. efektem zwrotnym (washback). O istocie i różnych aspektach tego zjawiska mówi się już od lat 90. XX wieku. Washback to nic innego jak wpływ testowania na proces nauczania i uczenia się. Ten wpływ nie jest pozytywny – uczymy pod testy i egzaminy. Przekazujemy wiedzę, która zwykle jest bezużyteczna w dorosłym życiu, i tworzymy przy tym jednostki pozbawione umiejętności twórczego myślenia. To ogromny problem współczesnej edukacji: zamiłowanie do testowania z umiejętności dokonywania „właściwych” wyborów. Co można zrobić? Jak najczęściej umożliwiać dzieciom zadawanie pytań oraz umiejętnie na te pytania odpowiadać (zawsze odnosić się do ich doświadczeń i aktualnej wiedzy o świecie). Warto też możliwie często pozwalać dzieciom na wyszukiwanie wielu rozwiązań i samodzielne wyciąganie wniosków. 4. Brak możliwości popełniania błędów Badacze od lat podkreślają, że rzeczywiste uczenie się następuje tylko wówczas, kiedy dziecko ma możliwość popełniać (nawet wielokrotnie) te same błędy. W szkole pomyłki z założenia traktowane są jako oznaka bycia słabszym i mniej kompetentnym. Takie podejście potęguje w dzieciach strach przed działaniem i szukaniem rozwiązań. Gdy uczeń poddawany jest krytyce i nie ma możliwości popełniania błędów, w jego w mózgu ustają procesy odpowiedzialne za efektywne uczenie się i zapamiętywanie. Tom Eichele – specjalista od neuroobrazwoania z norweskiego Uniwersytetu w Bergen – razem z międzynarodowym zespołem psychologów i neurologów odkrył, że w mózgu człowieka po tym, jak popełni on jakiś błąd, aktywuje się tzw. układ nagrody, naturalnie motywujący go do wykonania w przyszłości tej samej czynności, ale już prawidłowo. Zapis pracy mózgu w czasie powtarzania błędnie wykonanej czynności pokazuje, że mózg zaczyna koncentrować się na szukaniu nowych rozwiązań i analizie sytuacji po to, by ostatecznie poprawnie wykonać dane zadanie. Traktuje więc popełnianie błędów jako pozytywne wzmocnienie. Jeśli nie pozwala się dziecku na błędy, jego mózg nie ma okazji do aktywowania obszaru odpowiedzialnego za wyszukiwanie nowych sposobów radzenia sobie z problemami. Co można zrobić? Pozwolić dzieciom się mylić i wspierać je w chwili, w której po raz kolejny próbują podjąć się tego samego zadania, kiedy pragną doświadczyć tego, co wcześniej im się nie powiodło. Nie krytykować za to, że zrobiły coś inaczej, niż oczekiwaliśmy, i nie krytykować ich za to, że popełniają błędy. Aby dzieci mogły zdrowo i twórczo się rozwijać, muszą otrzymać akceptację i zgodę dorosłych na mylenie się. 5. Konieczność siedzenia w ławkach Dzieci w szkole spędzają średnio 6 godzin dziennie. Zwykle cały ten czas (nie licząc lekcji WF-u i krótkich przerw) siedzą ławkach. Trudno jest im wytrzymać w bezruchu, dlatego nierzadko zdarza się, że zaczynają się kręcić, rozmawiać czy nerwowo odwracać. Konieczność siedzenia w ławkach w żaden sposób nie pomaga efektywnie się uczyć i długotrwale zapamiętywać. Mózg dziecka, tak jak i jego ciało, potrzebuje ruchu i różnorodnych aktywności. Nie będzie rozwijał się optymalnie, jeśli uczeń będzie zmuszony spędzać w ławce wiele godzin. Dzieci potrzebują wyrażać siebie przez aktywność fizyczną i jak najczęstsze przebywanie na świeżym powietrzu. Wówczas ich mózg się dotlenia i wchodzi w stan „naturalnego relaksu”, dzięki czemu wzrasta wewnętrzna motywacja do nauki. Dzieci dużo chętniej angażują się w zajęcia, które w widoczny sposób wiążą się z aktywnością ruchową. Naukowcy podkreślają też, że codzienny ruch na świeżym powietrzu i kontakt z naturą pozwalają na zredukowanie stresu u dzieci, a w rezultacie znacznie zwiększają wydajność ich pamięci, poprawiają koncentrację, a nawet stabilność emocjonalną. Dzieci, które cieszą się regularnym kontaktem z przyrodą, mają również spokojniejsze relacje z innymi. Niestety szkoła nie uwzględnia tych faktów w procesie kształcenia (3). Co można zrobić? Częściej wychodzić na zewnątrz, nawet podczas zajęć. Pozwolić dzieciom – również podczas przerwy lekcyjnej – na spędzanie czasu na dworze: w parkach, na placach zabaw czy w lesie. Niech doświadczają natury i ulubionych aktywności. 15 minut biegania po trawie, wspinaczki, jazdy na rolkach czy rowerze (mimo kilku nieodrobionych prac domowych) może przynieść ich umysłom odprężenie i relaks, które dodadzą im dobrej energii na kolejne godziny nauki. Otwarty umysł to chłonny umysł. 6. Chroniczny stres oraz przeładowanie dużą ilością nauki System edukacyjny w obecnym kształcie wywiera na dzieci dużą presję, w rezultacie żyją one szybko i intensywnie. Ilość wiedzy, jaką muszą zapamiętać w ciągu choćby jednego dnia, jest ogromna, a treści – bardzo różnorodne. Ich mózg szybko staje się przeładowany potokiem informacji, co wpływa niekorzystnie na rozwój innych cennych umiejętności, do których przekazywana wiedza nie jest w ogóle potrzebna, np. działanie w grupie, komunikacja interpersonalna, przedsiębiorczość, kreatywne myślenie. Duża liczba zadań domowych i nauki wywołuje stany silnego napięcia emocjonalnego. Kiedy mózg dziecka ciągle doświadcza stresu i związanych z nim trudnych emocji, jego wydajność drastycznie spada. Wieloletnie badania potwierdzają, że długotrwały i powtarzający się stres „może zakłócić delikatną równowagę systemów reagowania na stres w mózgu dziecka, powodować zaburzenia koncentracji oraz zapamiętywania informacji, a niekiedy również śmierć komórek w określonych strukturach mózgowych” (4). Szkoła musi sprawnie realizować program nauczania, a dzieci muszą nadążać za tym, co dzieje się na lekcji i poza nią. Kiedy nie są w stanie tego zrobić, rodzi się w nich wiele trudnych emocji. Niestety taki stan rzeczy nie pozwala efektywnie się uczyć. Co można zrobić? Nie zadawać dzieciom zbyt wielu zadań domowych (każdego wieczoru uczniowie spędzają nad odrabianiem lekcji średnio około 2 godzin), ale również zrezygnować z zadawania ich na weekendy, święta i ferie. Zapraszać młodych ludzi do wykonywania podczas każdych zajęć prostych ćwiczeń relaksacyjnych (przez zaledwie 5 minut!). Wsłuchiwanie się w dźwięki natury, ćwiczenia rozluźniające mięśnie ciała i szyi oraz proste ćwiczenia jogi oddechowej to tylko kilka możliwości. Nie traktować ocen, jakie otrzymują dzieci, jako rzetelnej informacji o ich wiedzy o świecie. Z życiowej perspektywy oceny nie są tak ważne i niewiele mówią o dziecku. To, co naprawdę jest istotne, to zdrowie emocjonalne i psychiczne. Nie każdy przedmiot musi być dla dziecka interesujący, nie każdy musi (i z pewnością tak nie będzie) przydać się mu w dorosłym życiu. Bądźmy uważni na dzieci, pozwólmy im więcej wypoczywać i wspierajmy je w nauce regulacji emocji, bo to właśnie z tej umiejętności będą korzystać przez całe życie. 7. Niedostrzeganie istoty relacji uczeń–nauczyciel System edukacyjny nie zauważa jeszcze jednej kluczowej kwestii związanej z efektywnym zapamiętywaniem (uczeniem się). Nie uwzględnia istoty relacji nauczyciel–uczeń oraz różnic w zakresie odbioru i rozumienia rzeczywistości przez obie strony. „Szkoła to suma relacji uczniów i nauczycieli. Jej jakość to w znacznej mierze jakość wymiany informacji pomiędzy tymi grupami. (…) Sposób działania mózgu zmienia się z wiekiem i ma to ogromny wpływ na jego działanie. Zmienia się także sposób odpowiedzi na problemy stawiane przez środowisko. A przecież szkoła ma być miejscem, w którym uczymy rozwiązywania problemów…” – trafnie zauważa biolog, neurodydaktyk i memetyk Marek Kaczmarzyk. Umysł dziecka nastawiony jest na poszukiwanie nowych rozwiązań i podąża za tym, co ciekawe, nieznane i najbardziej korzystne dla jego rozwoju. Uczy się przez autodoświadczanie – samodzielne odkrywanie sensu i znaczeń. Umysł dorosłego bazuje na utrwalonych, pewnych i bezpiecznych algorytmach działań. Aby wejść w świat uczniów i pomóc im zrozumieć pewne zjawiska, fenomeny i paradygmaty, a w rezultacie rozwinąć bezcenne życiowe kompetencje, nauczyciele powinni zbudować z dziećmi życzliwą i empatyczną relację. Co można zrobić? Kształtować dobre relacje! Rozmawiać z dziećmi, wsłuchiwać się w ich potrzeby i trudności. Nie krytykować zachowań, a zaglądać pod ich powierzchnię . I zawsze przekazywać pozytywne komunikaty. Zdolność do wzbudzenia w dziecku zaufania i entuzjazmu jest pierwszą i podstawową dźwignią jego rozwoju i filarem, na którym buduje się jego inteligencja oraz zdrowe poczucie własnej wartości. Jak mawia znany neurobiolog, lekarz i psychoterapeuta Joachim Bauer: „Bez dobrych relacji nie ma efektywnej nauki”. Jeśli szkoła nie znajdzie miejsca na budowanie relacji i będzie nadal skupiała się jedynie na realizacji programu, nie będzie efektywnie uczyć naszych dzieci, a w rezultacie nie przygotuje ich do życia we współczesnym świecie. Jeśli ktokolwiek sądzi, że nie ma wpływu na to, co dzieje się w szkołach powszechnych – myli się. Każda próba dokonania zmian, choćby przeprowadzana małymi krokami, wpłynie w końcu na ogólną kondycję systemu edukacyjnego. Przemiany w Polsce zaczynają powoli się dokonywać, potrzeba tylko wiary i wytrwałości oraz wiedzy o naturalnych procesach uczenia się i o tym, jak winna funkcjonować szkoła, aby umożliwić dzieciom naturalny i niczym nieskrępowany rozwój. Współczesny świat to przestrzeń niezwykłych możliwości, ale i wyzwań, które zamiast przeszkodą mogą stać się prawdziwym motorem napędowym oraz kluczem do zdrowego i szczęśliwego życia. Źródła: (1). por. M. Spitzer, Jak uczy się mózg, Warszawa 2012, s. 134–135. (2). por. J. Bauer, Empatia. Co potrafią lustrzane neurony, Warszawa 2008. (3). por. C. Alvarez, Prawa naturalne dziecka, CoJaNaTo, Warszawa 2017. (4). M. Sunderland, Mądrzy rodzice. Zadbaj o prawidłowy rozwój emocjonalny swojego dziecka, Świat Książki, Warszawa 2014, s. 27. Czy warto isc na kulturoznawstwo?Czym się zajmuje kulturoznawca?Ile zarabia kulturoznawca?Na jakie studia można iść po profilu humanistycznym?Gdzie najlepiej studiowac kulturoznawstwo?Dlaczego warto studiowac kulturoznawstwo?Jakie przedmioty na maturze na kulturoznawstwo?Co to jest kulturoznawstwo?Co obejmuje kultura? Jako absolwent kulturoznawstwa możesz pracować i rozwijać się zawodowo między innymi w takich miejscach, jak:instytucje kultury (muzea, teatry, galerie sztuki) – jako animator, edukator, manager;firmy z branży mediowej – na przykład redakcja TVP Kultura;firmy z branży eventowej;firmy produkujące muzykę, filmy;Czy warto isc na kulturoznawstwo?Kulturoznawstwo daje wiele możliwości, ale musi być podparte doświadczeniem. A praca czy udzielanie się w różnych instytucjach, w trakcie studiowania, to świetne dopełnienie ich. Dlatego moim zdaniem studiując kulturoznawstwo, warto pracować w instytucjach kultury, bądź miejscach z nią się zajmuje kulturoznawca?Kulturoznawca zajmuje się poznawaniem i upowszechnianiem historii oraz teorii kultury, prowadzi badania teoretyczne i empiryczne procesów i zjawisk kultury. Kulturoznawcy to osoby, które „kulturę rozumieją i którzy rozumnie w niej działają”.Ile zarabia kulturoznawca?Te, zwłaszcza humanistyczne, zdominowane są przez podległe Ministerstwu Kultury. W takich miejscach zarobki dla kulturoznawców to zakres 3000 – 6000 zł jakie studia można iść po profilu humanistycznym?W gronie sztandarowych kierunków figurują między innymi: Historia, Prawo, Filologia, Psychologia, Pedagogika, Socjologia, Politologia, Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, czy Antropologia najlepiej studiowac kulturoznawstwo?Akademia Górniczo-Hutnicza im. …Akademia Humanistyczno – Ekonomiczna w Ignatianum w Akademia Technik Komputerowych w im. …Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Kazimierza Wielkiego w warto studiowac kulturoznawstwo?Wielu absolwentów kulturoznawstwa podkreśla jednak, że ich studia pozwoliły na zdobycie umiejętności takich jak: rozumienie zjawisk społecznych przejawiających się w kulturze. gruntowna znajomość cech różnego rodzaju kultur. odczytywanie znaczenia dzieł kultury przedmioty na maturze na kulturoznawstwo?Przedmioty nauczania realizowane na kulturoznawstwie: w naukach humanistycznych i badań kultura narodowa i do kulturowe w komunikowaniu nowych zachowań to jest kulturoznawstwo?Kulturoznawstwo – dyscyplina nauk humanistycznych zajmująca się badaniem kultury, rozumianej jako aksjologiczno–normatywna sfera regulacji praktyk obejmuje kultura?Najbardziej znaną z nich, jest popularna i użyteczna definicja Edwarda Tylora: „Kultura, czyli cywilizacja, jest to złożona całość, która obejmuje wiedzę, wierzenia, sztukę, moralność, prawa, obyczaje oraz inne zdolności i nawyki nabyte przez ludzi jako członków społeczeństwa”. Jeśli jesteś taki jak my lub wszyscy; typowy nastolatek, który zwykle męczy się siedząc na nudnych wykładach, to pewnego dnia absolutnie włożysz wysiłki w poszukiwaniu pomysłów na „co robić, gdy nudzi się w klasie.”I wiesz co? Tutaj mamy dla Ciebie dobrą wiadomość – jest zwykły dzień, ta sama zwykła lekcja, a nauczyciel przedmiotu nawet nie jest gorący. Próbowałeś to ukryć, ale jakimś cudem nauczyciel wszedł, zanim wyszedłeś. Co teraz?, nie możesz się skoncentrować, jesteś śpiący, a nauczyciel ma już na ciebie oko, ponieważ nie zaliczyłeś tak dobrze w danym temacie. masz tyle w głowie, plan ucieczki, kilka żartów lub gagów do zrobienia na nauczyciela, trochę jedzenia lub parzenia kawy, a nawet plany przejęcia władzy nad światem i zakończenia tej codziennej nędzy i niewolnictwa klas i zadań domowych., cóż, możemy Ci pomóc, ale nie w przejmowaniu świata, ponieważ nie jesteśmy prawicową grupą terrorystyczną, ale w rzeczywistości możemy pomóc ci łatwo przezwyciężyć nudę za pomocą narzędzi, które masz w pobliżu lub w ręku. oto krótka lista, którą zrobiliśmy w czasie naszej nudy i naszych czasów szkolnych. zabawne rzeczy, które możesz robić, gdy nudzisz się w klasie #1 rzucaj rzeczami rozejrzyj się i zobacz, jakie lekkie rzeczy masz wokół i rzuciłeś je znajomym, podczas gdy twój nauczyciel jest nieświadomy., #2 Blow booger Blow booger przez słomkę na kogoś do żartowania. #3 Graj głupią udawaj, że masz poważne pytanie dotyczące tematu, Podnieś rękę, aby zyskać atrakcyjność nauczyciela, a teraz po prostu powiedz, że zapomniałeś o tym, co miałeś na myśli. #4 Pass notes Jeśli chcesz, aby ktoś dołączył do twojej załogi, aby zakneblować nauczyciela, przekaż notatki, aby je dołączyć. #5 narzekanie Zacznij narzekać na kogoś, kogo nienawidzisz w swojej klasie. #6> przeszkadzaj klasie, żebyś mógł zostać wyrzucony z klasy., Krzycz i powiedz, że widziałeś coś nienaturalnego, jak UFO. #7 Obserwuj okno lub po prostu wyjrzyj za okno i ciesz się scenerią. #8 zdrzemnij się uwierz mi, spanie w klasie jest najlepszą rzeczą, a relaks, jaki może dać ci ławka, nie może nawet o nim pomarzyć. #9 Tatuaż sobie weź długopis i zrób tatuaże na dłoni., #10 Doodle zacznij rysować w swoich podręcznikach; jest to najlepsze miejsce do rysowania, ponieważ ma mniej miejsca na eksperymentowanie i ma już kilka zdjęć, na których możesz spróbować improwizować. #11 Plan pierdzenia krzycz kto pierdzi, albo po prostu daj się odprężyć i wypuść ten gaz, PIERDŹ sam. #12 naśladuj naśladuj swojego nauczyciela. #13 poproś o pójście do toalety poproś o pójście do toalety i przyjdź późno po zakończeniu zajęć., #14 wykradnij wykradnij marker lub kredki z tablicy, aby nauczyciel albo musiał wyjść, a Ty możesz uciec, albo sam się zgłoś do wyjścia i nie wracaj. #15 Kick items nie prosimy Cię tylko, abyś oszalał i zaczął kopać wszystko, co stanie Ci na drodze i grać Hulkiem, a raczej po prostu wykopać przedmioty z kosza pod czyjeś krzesło, siedząc przed tobą., #16 spróbuj zwrócić uwagę Cóż, jeśli próbowałeś wszystkiego i nic nie działa, po prostu staraj się zwracać uwagę i skoncentrować się na zasypianiu. #17 wyobraź sobie związek wyobraź sobie związek ze swoją sympatią z klasy lub po prostu patrz na nią jak na dziwaka. #18 zrób plakat zrób plakaty na nadchodzące wybory w szkole. #19 praktyka zespołu powiedz nauczycielowi, że zbliża się praktyka zespołu i musisz się pilnie pojawić., #20 Słuchaj muzyki włóż słuchawki przez kurtki do jednego z uszu i słuchaj muzyki. #21 planuj oszukiwanie planuj, jak wprowadzić cheaty lub ukryć sztuczki na nadchodzące egzaminy. #22 rzucaj papierowe kulki wykonaj papierowe kulki i wrzuć je do kosza na śmieci. #23 jedz ukryj się pod stołem i jedz w szczelinach. Możesz również polubić: co robić, gdy nudzisz się w nocy?, #24 Rozwiąż zagadkę Rozwiąż zagadkę w swoim notatniku. #25 Zagraj w xoxo Zagraj w xoxo w notebooku z przyjacielem lub samemu. #26 False play the answer mimo, że wiesz, poprawne odpowiedzi po prostu fałszują je celowo i starają się zrobić to zabawnym. #27> co kilka minut pytaj nauczyciela o wodę., #28 Użyj swojej supermocy spróbuj pracować nad swoimi supermocami, takimi jak moce psychiczne lub uwalnianie sieci ręką, lub po prostu spróbuj poruszać rzeczy swoim umysłem. #29 Throwball rzucaj piłkami po pokoju znajomym. #30 planuj dekoracje klasowe zwróć uwagę na dekoracje potrzebne w twojej klasie. #31 rób śmieszne odgłosy rób śmieszne odgłosy i pozwól wszystkim się śmiać, gdy nauczyciel cię bije., #32 Beatbox gdy klasa jest cicha, zacznij beatbox i bądź najfajniejszym facetem w swoim pokoju. #33 lataj samolotem wyobraź sobie wojnę i zacznij wyobrażać sobie siebie jako pilota i tak, jakbyś latał samolotem. #34 Bang on the table albo bang on the table or the inner side of the desk and put your head on the counter to hear the best out of it. #35 używaj slangu celowo używaj języka slang przed nauczycielem lub odpowiadaj na nie w sposób gangsta., #36 Make a paper plane Make paper plane and fly them across the classroom. #37 zrób origami zrób zabawne rzeczy z papieru-jak zwierzęta i ptaki. #38 Make games out of paper Make fun-filled origami games out of the usually ruled papers. #39 stukaj w buty stukaj w buty i graj w rytm lub po prostu graj w stukanie nogami i rękami. Udawaj, jakbyś grał na perkusji. #40 uwodzicielskie Lizanie wylizuj stacjonarne przedmioty z pudełka papierniczego w uwodzicielski sposób., #41 zjedz swój stacjonarny Przegryzaj ołówki lub długopisy, które sprawiają, że nauczyciele marszczą się i pełzają, aby można ich było wykopać. #42 Zagraj w rock-paper-scissors Zagraj w kilka gier, takich jak rock paper scissors lub cricket by your hands z przyjaciółmi siedzącymi obok nich. #43 przeczytaj książkę spróbuj przeczytać książkę lub rozwiązać zadanie, które czekało od dłuższego czasu. #44 krzycz dalej krzycz „dalej” naprawdę głośno, gdy nauczyciel wchodzi do klasy. #45 Rysuj Rysuj lub pisz rzeczy na biurku., #46 poproś o zwrot pieniędzy poproś nauczyciela o zwrot pieniędzy. #47 gra Stare zamiast być człowiekiem i wpatrywać się w oczy dziewczyny, wpatruj się w obiekt w dowolnym miejscu, aby wkurzyć swojego nauczyciela. #48 przeszkadzaj osobie obok ciebie rozpraszaj osobę siedzącą obok zadawaj jej głupie pytania lub po prostu nuć piosenkę. #49 dyskutuj o zakłóceniu zadzwoń do nauczyciela i powiedz mu, że przeszkadzasz bez powodu. #50 żuj gumę żuj gumę głośno podczas wykładu., #51 denerwuj swojego nauczyciela gdy nauczyciel prosi Cię o odpowiedź na pytanie, zignoruj kilka razy, a następnie wstań i wyjdź z klasy. Ten jest zalecany dla nauczyciela, który celowo kazał ci siedzieć na letnich zajęciach. #52 rozpocznij dyskusję wstań i rozpocznij debatę na dowolny przypadkowy temat, aby odwrócić uwagę klasy i nauczyciela. #53 Ucz się, twój nauczyciel zawsze jest słaby punkt, który każdy ma, przecież nawet twój nauczyciel jest człowiekiem., Więc przestudiuj jego zachowanie i poszukaj miękkiego miejsca lub kogoś w klasie, kto będzie przydatny podczas denerwowania lub żartowania z nauczycielem. #54 wykonaj sztuczkę z pinami chwyć kilka agrafek i zrób coś przeciwnego do tego, co nazwali. Przekłuj je w pierwszej warstwie ciała na palcach. Przestraszyć swojego nauczyciela, używając kilku kropli koloru, jeśli masz go przy sobie. #55 Koci przekręt podczas wykładu Wydaj dźwięki kota niższym głosem lub wydaj inne odgłosy zwierząt i spróbuj to zrobić, gdy nauczyciel będzie na ciebie czekał., #56 trzymaj żarówkę trzymaj żarówkę nad głową, jeśli masz ochotę odpowiedzieć na pytanie. #57 zaproś na fałszywą imprezę wstań z miejsca i zacznij rozdawać puste strony, mówiąc, że jest to zaproszenie na imprezę, na pewno nie u Ciebie. I pamiętaj, aby zapytać ludzi, że pusta strona powie Ci szczegóły strony tylko wtedy, gdy ją spalisz. Czy to nie fajny pomysł, żeby zrobić psikus swoim przyjaciołom? Aby uzyskać więcej takich kreatywnych pomysłów kliknij tutaj., #58 baw się mięśniami wykonuj ćwiczenia i wykonuj ćwiczenia na siłowni w godzinach zajęć i w klasie. #59 połóż poduszkę na biurku połóż poduszkę na biurku i jeśli ktoś poprosi o jej zdjęcie, powiedz mu, że biurko jest zbyt sztywne i trudne do spania. #60 zapytaj nauczyciela zapytaj nauczyciela, czy wierzy w duchy. #61 rozpocznij rewolucję wykrzykuj pieśni z czasów wojny światowej lub starych wojen Wikingów. Udawaj, że zaczynasz rewolucję, aby zmienić system w szkole., #62 udawaj, że łowisz mimo, że nie masz wędki, po prostu udawaj, że łowisz w klasie, rzucając haczyk w stronę ludzi lub uczniów i ciągnąc ich w Twoją stronę. Możesz nawet spróbować tego na swoim nauczycielu. #63 Uwaga czasami może się wydawać szkodliwa, ale jest też zabawna. Więc cokolwiek robisz, słuchaj swojego złego umysłu lub słuchaj swojej psychicznej jaźni ukrytej głęboko w sercu, po prostu nie krzywdź nikogo ani siebie. Ponieważ liceum czy studia są jak Vegas, a co się dzieje w Vegas, zostaje w Vegas., Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:09 u nas nie będzie lekcji , ale konkursy sportowe . blocked odpowiedział(a) o 16:09 dyskootekę(koocham je)ognichojakieś konkursy sportowe..takie śmieszne...jak coś to napisz do mnie to ci podpowiem jakieś..no i co jeszcze chyba to wszystko z moich pomysłów My mamy 'Mam talent' ; DDCzyli kto chce musi się teraz zapisać i na sali gim. (chyba) będą uczniowie występować a potem nagrody , bla bla ... Zorganizować jakiś dzień zabawjedną z nich może być loteria fantowakupujecie dużo różnych rzeczy, przedmiotów w różnych cenach,następnie robicie losyna dzień dziecka uczniowie i nie tylko losują losy, załóżmy, że po tak zakup tych rzeczy żeby na tym zarobić,pieniądze które zostaną możecie przeznaczyć na dzień dziecka lub jakąś dla każdego! blocked odpowiedział(a) o 16:10 konkursy:D np. biegi w worach play back itp:D Magda. odpowiedział(a) o 16:15 Zaproponować wyjazd do kina całą klasą albo na ognisko xd U mnie będzie kiermasz zdrowej żywności :p Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

co można robić w szkole